Mąka z płaskurki
Mąka z płaskurki wykorzystywana jest w ten sam sposób, co mąka z tradycyjnej pszenicy. Można z niej przygotować np. chleb, ciasto, a ze względu na dużą zawartość błonnika doskonale sprawdza się zwłaszcza w produkcji makaronów. Jej popularność wynika przede wszystkim z walorów odżywczych.
To jedna z najstarszych form pszenicy uprawianych na Ziemi. Udomowiono ją w Turcji około 9 tysięcy lat przed Chrystusem i początkowo cieszyła się ogromną popularnością. Płaskurka sama w sobie obejmuje różne odmiany – w samej Italii uprawia się ich kilka, a mąka z każdej odmiany ma nieco inne właściwości.
Jako przodek dzisiejszej pszenicy durum, mąka z płaskurki charakteryzuje się wysokim poziomem plastyczności, dając elastyczne, łatwe do wyrabiania i zachowujące swój kształt ciasto.
W porównaniu do tradycyjnej mąki pszennej zawiera znacznie więcej błonnika i składników mineralnych, bogata w białka. Jest źródłem cynku, magnezu, a także żelaza. Ponadto jest zasobna w witaminy z grupy B, zwłaszcza niacynę.
Zdaniem naukowców, zawiera również znacznie wyższy poziom przeciwutleniaczy niż klasyczna biała mąka, zwłaszcza związków fenolowych i karotenoidów. Bogata w węglowodany nie obciąża jednak przesadnie systemu metabolicznego. Płaskurka, jak wszystkie inne odmiany pszenicy, jest jednak bogata w gluten i z tego powodu nie powinna być stosowana przeznaczone chorych na celiakię.
Dzięki zawartości błonnika i antyutleniających kwasów fenolowych sprzyja ona utrzymaniu poprawnego profilu lipidowego w krwi, ogranicza ryzyko stanów zapalnych i nowotworów, poprawia metabolizm, chroni układ krążenia i wspiera system odpornościowy.
fot. Gaell Marcel/Unsplash